دانستنی ها

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

فصل بهار در بسیاری از مناطق کشور با گرم شدن ناگهانی هوا همراه است. در صورتی که مسافر یکی از مناطق گرمسیر کشور هستید باید به احتمال گرما زدگی به خصوص در کودکان فکر کنید و خود را برای مقابله با این عارضه آماده کنید.در این مقاله به این مورد می پردازیم.
درون بدن ما مقدارزیادی گرما تولید می شود که بصورت طبیعی با راه های عرق کردن و دفع گرما از طریق پوست، خنک شده و تعدیل دما صورت می گیرد.
 
در شرایط محیطی خاص، همچون حرارت بالا، رطوبت زیاد، یا ورزش شدید در هوای گرم، این سیستم خنک کننده طبیعی ممکن است با شکست مواجه شده وحرارت داخلی بدن بالا رود و به سطح خطرناکی برسد. نتیجه آن شروع بیماری وگرمازدگی با علائمی چون گرفتگی عضلات، خستگی، و غش در اثر گرما باشد.

 


 
 علائم گرما زدگی


گرمازدگی یک بیماری ناشی از گرما است که می تواند بطور جدی برای فرد ایجاد خطر کند. وقتی که فرد در هوای خیلی گرم قرار گیرد و آب کافی ننوشد ممکن است دچار علائم زیر شود:
 
کم شدن آب بدن
خستگی
ضعف
پوست سرد و مرطوب
سردرد
تهوع و استفراغ
نفس نفس زدن (تنفس تند)
زود رنجی وکج خلقی
 
هنگامی که کودک گرمازده می شود ابتدا کودک را به درون سایه منتقل کنید

گرمازدگی کودکان چند مرحله دارد


در مرحله اول که خفیف است، بیمار دچار گرفتگی و کرامپ هایی می شود که می تواند در ساق پا، شانه یا شکم اتفاق بیفتد به طوری که درد شکم بسیار شدیدی را تجربه کند. کودک یا نوجوانی که در هوای گرم بازی و ورزش می کند، ممکن است به علت اینکه بدنش آب و املاح خود را از دست داده، دچار این گرفتگی شود.
 
برای درمان گرمازدگی در این مرحله، کافی است کودک در محیط خنک کمی استراحت کند و مایعاتی که کمی نمک در آنها وجود دارد مثل دوغ یا ORS بنوشد نه آب خالی.
 
اگر گرمازدگی شدیدتر باشد که به آن خستگی و فرسودگی گرمایی می گوییم، کودک دچار سردرد، تهوع، استفراغ و بی قراری شده و پوستش قرمز می شود و درجه حرارت بدنش تا ۵/۳۷ ۳۸ درجه بالا می رود ولی هنوز سیستم مغزی اش خوب عمل می کند.
 
 در این صورت هم باید او را به محلی خنک با تهویه مناسب منتقل کرد و حتما اگر می تواند مایعات بنوشد، به او مایعاتی مثل دوغ یا ORS داد و دمای بدنش را پایین آورد ولی نه با آب خیلی سرد بلکه با حوله آغشته به آب ولرم رو به خنک.

اگر کودک مدت طولانی در محیط گرم مثل اتومبیل قرار بگیرد و اتومبیل تهویه مناسبی هم نداشته باشد، ممکن است دمای اتومبیل از هوای محیط خیلی بالاتر رود و کودک را دچار شوک و گرمازدگی کند، علایم مغزی و اختلال هوشیاری در او پدیدار شود و حتی دچار تشنج و شوک شود.
 
در این مرحله که خیلی خطرناک است، ضربان قلب و تنفس تند می شود و پوست حالت خشک پیدا می کند، بیمار باید به سرعت به محیط خنک با تهویه مناسب برده شود و چون در حالت شوک است، پاهایش از سطح بدنش بالاتر قرار گیرد.

اقدامات اولیه در گرمازدگی


کودک را به درون سایه منتقل کنید.

لباس کودک را آزاد کنید یا در بیاورید.

کودک را به خوردن وآشامیدن تشویق کنید.
کودک را در یک حمام خنک شستشو دهید (ولی نه با آب سرد).
 
برای راهنمایی بیشتر با پزشک خود تماس بگیرید. در صورتی که کودک شما خیلی بی حال باشد که قادر به خوردن وآشامیدن نباشد ممکن است نیاز به دریافت مایعات از طریق تزریق وریدی (دریافت سرم) داشته باشد.

اگر در مان به تاخیر بیفتد ممکن است بسیار خطرناک وکشنده باشد.

هنگام گرمازدگی کودک را به خوردن وآشامیدن تشویق کنید

پیشگیری از گرمازدگی


برای اینکه کودکان دچار گرمازدگی نشوند، به کودکان آموزش دهید که در هوای آفتابی وگرم هنگام فعالیت و بازی وقبل از آن، مقدار فراوانی آب بنوشند حتی اگر احساس تشنگی نداشته باشند.

از لباس های با رنگ روشن استفاده کنند وپوشش زیاد نداشته باشند.

فعالیت فیزیکی شدید در فضای بیرون را محدود به زمان قبل از ظهر و بعد از ساعت 6 نمایند.

به کودک آموزش دهید در صورت احساس گرما زدگی به درون محوطه (جای خنک) بیاید.

پس همواره در گردش های بیرون منزل، آب کافی و بهداشتی همراه داشته باشید . مصرف میوه ها وسبزی ها نیز بدلیل داشتن آب فراوان توصییه می شوند.
بهترین راه برای خنک کردن کودکی که در این حالت قرار گرفته، این است که آب ولرم روی بدنش بریزید و از پنکه استفاده کنید. اگر این وسایل در دسترس نبود، می توان از کیسه یخ استفاده کرد و آن را در محل هایی از بدن مانند زیربغل، بین ران های پا و پیشانی قرار داد تا درجه حرارت کاهش یابد و بلافاصله او را به مرکز درمانی رساند تا اقدام های لازم برایش انجام شود.
 
 در مورد نوزادان و کودکان زیر ۲ سال که نمی توانند مشکل خود و احساس تشنگی شان را بیان کنند، این مساله بسیار مهم تر است. مخصوصا در فصل تابستان نباید کودک را زیاد پوشاند چون در این صورت دچار گرمازدگی می شود و اگر در اتومبیل باشد که خطر بیشتر و ممکن است کودک دچار بی قراری، قرمزی پوست و حتی تشنج شود.
 
بچه زیر ۲ سال هم خیلی قادر به بیان مشکلات خود نیست ولی مادر می تواند با دیدن علایمی مثل کم شدن یا غلیظ شدن ادرار متوجه کم آبی و گرمازدگی کودک خود شود.
 
برای پیشگیری از این حالت، نباید کودک را در هوای گرم بیرون برد و اگر مجبور به این کار هستید، حتما مایعات کافی همراه خود ببرید و حتی اگر کودک ابراز تشنگی نکرد، به او آب دهید و اگر نوزاد است به فواصل کوتاه به او شیر بدهید. لباس او باید روشن باشد.

امتیاز کاربران

ستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعال
درست است که والدین هنگامی که کودک سرما می خورد باید یک راست سراغ پزشک و دارو را بگیرند اما آکادمی اطفال ایالات متحده هشدار می دهد، استفاده بیش از حد دارو برای کودکان زیر ۲ سال ممکن است کارساز نباشد و حتی در برخی موارد به طور جدی به کودکان زیر ۶ سال آسیب برساند. از آنجا که بسیاری از محققان معتقدند عوارض مصرف داروهای سرماخوردگی در کودکان بیشتر از فواید آن است، بنابراین پزشکان باید سعی کنند در اینگونه موارد داروهای کم ضرر و کمتری را تجویز کنند. در این زمینه محققان برای کاهش علائم و عوارض بیماری راهکارهایی ارائه داده اند که می تواند مفید باشد.

اگر فرزند شما سرفه می کند، سرماخورده یا به آنفلوآنزا مبتلا شده می توانید از برخی داروهای خانگی برای او استفاده کنید. دوره این بیماری ها معمولا ۱۰ روزه است درحالی که درمان های خانگی می توانند این دوره را کوتاه تر کنند. حتی اگر این دوره کوتاه تر نشود این درمان ها کمک می کند کودک در این دوره احساس بهتری داشته باشد. با رعایت این موارد که در کاهش عوارض و علائم بیماری به خصوص در کودکان بسیار موثر است، نیاز به مصرف داروهای سرماخوردگی هم تا حدود زیادی کاهش پیدا می کند.

 

● بگذارید تا می تواند استراحت کند

▪ چگونه کمک می کند: مبارزه با عفونت انرژی زیادی می برد و می تواند کودک و حتی بزرگسال را فرسوده کند. هنگامی که کودک شما در حال استراحت است در واقع در حال درمان و بازیافتن نیروست؛ چیزی که به آن نیاز دارد. مطالعات نشان می دهد، اضطراب نقش مهمی در روند بیماری دارد. اگر کودک شما به خاطر مدرسه، دوستانش یا هر آنچه در خانه اتفاق افتاده تحت فشار باشد، درصورت داشتن استراحت کافی به راحتی می تواند با علائم و نشانه های بیماری مبارزه کند.

▪ آنچه نیاز دارید: مکان راحتی را برای استراحت کودک تان فراهم کنید.

▪ چگونه آن را انجام دهید: حالا وقت آن است که فیلم یا کارتون مورد علاقه کودک تان را دوباره برای او نمایش دهید یا برای او مجموعه جدیدی از مداد رنگی ها، کاغذ یا کتاب رنگ آمیزی بخرید حتی یک پازل هم می تواند ایده خوبی باشد. البته تختخواب لزوما تنها جای مناسب برای استراحت نیست. گاهی اوقات تغییر فضا می تواند بسیار مفید باشد. اگر برای کودک تان استراحت سخت است با برخی کتاب ها به او کمک کنید. می توانید کاری کنید او با مادربزرگ یا یک دوستش تلفنی صحبت کند تا از بی حوصلگی دربیاید.

 ● مصرف مایعات را افزایش دهید (۶ ماه به بالا)

▪ چگونه کمک می کند: نوشیدن مقدار زیادی مایعات از کم آبی کودک جلوگیری می کند. کودکی که حلق و بینی اش پر از خلط است، میلی به خوردن غذا ندارد بنابراین اگر کودک شما به خوردن غذاهای جامد علاقه زیادی نشان نمی دهد، جای نگرانی نیست. در این شرایط میزان مصرف مایعات را افزایش دهید. به یاد داشته باشید هرچه سن کودک پایین تر باشد، احتمال تمام شدن آب بدن و ایجاد شوک در او بیشتر می شود بنابراین به نوزاد به محض باز شدن مجرای تنفسی او شیر بدهید.

آنچه نیاز دارید: نوشیدنی هایی که فرزندتان از آن ها لذت ببرد.

▪ چطور آن را انجام دهید: آب معمولی فوق العاده است اما کودک شما ممکن است چندان رغبتی به آن نداشته باشد. اسموتی میوه ها و دیگر نوشیدنی های مورد علاقه سالم که صددرصد طبیعی است، می تواند جایگزین خوبی باشد.

احتیاط:کودکان زیر ۶ ماه همچنان باید شیر مادر یا شیر خشک مصرف کنند مگر آن که پزشک توصیه ای داشته باشد. نوزادان کوچک نیازی به آب ندارند و اگر زیاد استفاده کنند ممکن است خطرناک باشد.

● سوپ مرغ و دیگر مایعات گرم فراموش نشود(۶ ماه به بالا)

▪ چگونه کمک می کند: مایعات گرم می تواند بسیار آرام بخش باشد و احتقان را تسکین دهد. مطالعات نشان داده اند سوپ مرغ علائم سرماخوردگی مانند درد، خستگی، احتقان و تب را تسکین می دهد.

آنچه نیاز دارید: سوپ، چای، آب سیب یا مایعات دیگری که فرزند شما دوست دارد.

▪ چگونه استفاده کنید: سوپ را گرم استفاده کنید نه داغ. اگر کودک شما دست کم ۶ ماه دارد ممکن است از چای بابونه ولرم لذت ببرد.

احتیاط: چای های گیاهی دیگری هم وجود دارند که برای کودکان بی خطر هستند اما اگر خواستید چایی به جز بابونه به کودک تان بدهید بهتر است با پزشک مشورت کنید چون همه محصولات طبیعی ایمن نیستند.

کودکان زیر ۶ ماه همچنان باید شیر مادر یا شیر خشک مصرف کنند مگر آن که پزشک توصیه ای داشته باشد. آن ها نیازی به آب ندارند و اگر زیاد استفاده کنند ممکن است خطرناک باشد.

● سرش را بالا نگه دارید(۱۲ ماه به بالا)

▪ چگونه کمک می کند: می توانید درحالی که کودک خوابیده سر او را کمی بالاتر بگیرید تا راحت تر نفس بکشد.

آنچه نیاز دارید: حوله یا بالش برای بالا بردن سر تشک.

▪ چگونه آن را انجام دهید: اگر کودک شما در گهواره می خوابد ۲ عدد حوله یا یک بالش نازک زیر سر کودک قرار دهید اما سعی نکنید پاهای کودک را بالا بیاورید چون ممکن است احساس ناراحتی کند. اگر کودک در یک تخت بزرگ می خوابد می توانید درکل یک بالش دیگر زیر بالش اصلی اش قرار دهید. یک گزینه دیگر این است که اجازه دهید کودک شما در صندلی ماشینش بخوابد چون در حالت نیمه نشسته احساس راحتی بیشتری می کند. درصورتی که کودک زیاد غلت نمی خورد، سرتختش را کمی بالاتر ببرید. این کار باعث تخلیه خلط از سینوزیت ها می شود. کافی است چند کتاب زیر پایه تخت کودک قرار دهید.

احتیاط : چه گهواره باشد، چه تخت سعی نکنید زیر سرش را زیادی بلند کنید. اگر کودک شما عادت دارد زیاد جابه جا شود، ممکن است پاهایش بالاتر از سرش قرار گیرد و کل زحمت های شما بی نتیجه باشد.

● مصرف عسل موثر است (۱۲ماه به بالا)

▪ چگونه کمک می کند: عسل گلو را آرام کرده و می پوشاند و به التیام سرفه کمک می کند. در یک مطالعه انجام شده توسط کالج پزشکی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا والدین ۱۰۵ کودک بین ۱۸ ماه تا ۲سال اعلام کردند عسل مفید است و بهتر از شربت سرفه برای درمان سرفه های شبانه کودکان عمل می کند.

آنچه نیاز دارید: عسل در هر فروشگاه مواد غذایی در دسترس است. عسل معمولا در دمای اتاق سفت می شود؛ برای نرم کردن آن می توانید کمی از آن را در مایکروفر قرار داده یا کمی آب در یک ظرف بجوشانید و ظرف عسل را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در آن قرار دهید. کودک شما دست کم باید یک سال داشته باشد تا این دارو را امتحان کند.

▪ چگونه استفاده کنید؟ به کودک یک دوم تا یک قاشق چای خوری عسل بدهید. برخی افراد عسل را با آب گرم مخلوط می کنند و کمی لیمو در آن می چکانند که کمی ویتامین C دارد. از آنجا که عسل شیرین و چسبنده است مهم است که بعد از استفاده دهان کودک را بشویید.

احتیاط: قبل از یک سالگی به کودک عسل ندهید چون می تواند یک بیماری نادر و گاه کشنده به نام بوتولیسم اطفال را ایجاد کند.

● بینی اش را خالی کنید

▪ چگونه کمک می کند: چون کودک قادر نیست بینی خود را خالی کند لازم است تا زمانی که این کار را یاد بگیرد برای آن ها از مکش بینی استفاده کنید.

آنچه نیاز دارید: مکش بینی و آب مقطر همه آن چیزی است که نیاز دارید.

▪ چگونه آن را انجام دهید: پس از چکاندن چند قطره آب مقطر از مکش بینی استفاده کنید. تنها خلطی را که می توانید ببینید بیرون بیاورید و سعی نکنید دستگاه را به عمق بینی فرو ببرید.

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

اضطراب جدایی به‌طور طبیعی بین سن ۶ ماهگی و ٣ سالگی رخ می‌دهد که اوج آن در سن ٢۴-١٢ ماهگی است و پس از ٢۴ ماهگی به‌تدریج کاهش می‌یابد. اضطراب کودک هنگام جدا شدن از والدین معمولاً از یک روز به روز دیگر متفاوت است، یک روز کودک هنگام جدا شدن از مادر مضطرب می‌شود، روز دیگر به مادر می‌چسبد و غمگین است و یک روز دیگر، قشقرق راه انداخته و در مقابل جدایی مقاومت و واکنش شدید از خود بروز می‌دهد. به‌تدریج کودک به سمت استقلال می‌رود ولی هنوز مرحله انتقالی می‌تواند مشکل باشد و برای کودک و مادر استرس‌زا باشد.
برای کودکانی که تجربه جدایی‌های بسیار مکرر و یا بسیار اندک از مادر داشته‌اند، جدایی ممکن است اضطراب بیشتری را ایجاد کند. هرچه کودک بزرگتر می‌شود و مفهوم زمان را درک می‌کند و مدارای موفقیت‌آمیز هنگام جدایی را بیشتر تجربه می‌کند، از اضطراب او کاسته می‌شود.

 



عواملی که ممکن است در شدت اضطراب جدایی کودک دخالت داشته باشند شامل موارد زیر است:
• خستگی و بیماری کودک
• تغییر در عادات و برنامه‌های منزل
• تغییراتی که در خانواده رخ می‌دهد مانند: تولد فرزند جدید، طلاق، جدایی والدین، مرگ و یا بیماری اعضای خانواده و …
• عوض شدن پرستار و یا مراقبین کودک
• والدین معمولاً علت اضطراب جدایی نیستند ولی می‌توانند با رفتارهای خود آن‌را بدتر یا بهتر کنند.
• کودکانی که از نظر سرشتی، کودکان سخت و دشواری هستند و به تغییرات جدید، مکان و اشخاص جدید دیر عادت می کنند، بیشتر مستعد اضطراب جدایی هستند.
عوامل زیر می‌تواند شانس اضطراب جدایی را در کودک شما کاهش دهد:
• از سن۱۴ ماهگی به بعد در زمان‌هایی کوتاه و به‌طور گهگاه از پرستار کودک و یا شخص نزدیک دیگر استفاده کنید تا کودک را مراقبت و نگهداری کند. این موضوع علاوه بر آن‌که کمک می‌کند تا کودک در زمان‌هایی کوتاه، دور شدن از مادر را تجربه کند، فرصتی را نیز در اختیار کودک قرار می‌دهد تا اعتماد به سایر بزرگسالان در او شکل گیرد.
• از ١٢ ماهگی به بعد کودک را وارد ارتباط با همسالان نمائید. (گر چه کودک در این مرحله معمولاً وارد بازی‌های مشارکتی نمی‌شود) و از سن ٣ سالگی می‌توانید فرصت تجربه بازی‌های گروهی را به او بدهید.
• از سن ۴-٣ سالگی کودک می‌تواند بعضی اشکال کلاس‌های پیش‌دبستانی و مهدکودک را تجربه کند، به‌خصوص برای کودکانی که زیاد به والد خود وابسته هستند.

این گونه به کودکی که از اضطراب جدایی رنج می‌برد کمک کنیم:
• در ابتدا سعی کنید کودک را در زمان‌هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید، زمان‌هایی که بتواند تجربه‌های مثبتی را در آن‌جا داشته باشد.
• قبل از آنکه کودک را در محل جدید ترک کرده و تنها بگذارید، کمک کنید تا کودک با محیط و مردم جدید آشنا شود.
• روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می‌دهد متمرکز شوید، نگذارید بچه‌ها از تصور چیزهای بدی که ممکن است رخ دهد نگران شده و بترسند.
• اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به‌خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت نکنید.
• اجازه دهید تا کودک شما بداند که می‌فهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود، کودک را درک کنید و بپذیرید. اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید.
• تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در امنیت و سلامت خواهد بود.
• عشق، محبت و علاقه بی‌قید و شرط خود را از کودک دریغ نکنید.
• اگر کودک بزرگ‌تر است او را به کودکان دیگری که در آن محیط هستند معرفی کنید و بازی و تفریح خاصی را با آن‌ها ترتیب دهید.
• انتظار آن‌را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهد و یا مدرسه کودک خسته باشد و زود تحریک‌پذیر شود.
• هنگام ترک کودک او راببوسید و نوازش کوتاهی نموده و با خوشرویی از او خداحافظی کنید. مراسم خداحافظی و ترک کودک را خیلی طولانی نکنید، بر احساسات دلسوزانه خود غلبه کنید و چندین بار نروید و برگردید.
• دزدکی و یواشکی کودک را ترک نکنید.
• قبل از شروع مهد، آمادگی و یا مدرسه، تدارک کتاب، دفتر و وسایل مورد نیاز کودک را ببینید و برای فراهم آوردن آنها کودک را مشارکت بدهید.
• حتی زمانی که فکر می‌کنید مربی و یا معلم کودک شما سخت‌گیر است و یا کودک توسط کودک دیگری مورد قلدری و اذیت قرار گرفته است، او را از مدرسه و یا مهد خارج نکنید، سعی کنید مشکل را رفع نمائید.
• اگر کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد به مهد یا مدرسه برود و در منزل ماند، برای او زیاد فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید.
• در بازی‌ها با ایفای نقش، جدایی را با کودک تمرین کنید.
• پس از بردن کودک به مهد یا مدرسه مدتی آنجا بمانید، سپس کودک را با معلم یا مربی تنها بگذارید و سپس نزد او برگردید.

منبع: میگنا(دانشنامه روانشناسی و علوم تربیتی)

 

امتیاز کاربران

ستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعال

 مطالعه برنامه هفتگي
بعد از ثبت نام، برنامه هفتگي مهد کودک به والدين داده مي شود، سعي کنيد با مطالعه اين برنامه، از وسايلي که کودک بايد به همراه داشته باشد، تغذيه و فعاليت هاي روزانه وي در مهد آگاه شويد. بي دليل مضطرب نشويد چون اضطراب به کودک نيز منتقل مي شود. کيف و ظرف خوراکي را طوري انتخاب کنيد که به راحتي برايش قابل حمل باشد.

در کودک انگيزه ايجاد کنيد
با فرزند خود درباره محيط مهد کودک، نقاشي کردن، اسباب بازي ها، خمير بازي و ديگر فعاليت هايي که مي دانيد مورد علاقه فرزندتان است صحبت کنيد. او را با نام مربي اش آشنا کنيد. از کودکاني که مي شناسيد بخواهيد براي فرزند شما با همان زبان کودکانه خود از کارهايي که در مهد انجام مي دهند، بگويند. روي جنبه هاي مثبت تمرکز کنيد.

به او اطمينان خاطردهيد
 يک هفته قبل از شروع مهد کودک، براي فرزند خود توضيح دهيد که شما چگونه ودر چه ساعاتي از روز اورا به مهد مي بريد و به خانه بر مي گردانيد. براي اين که به کودک اين حس منتقل شود که مدت زمان کوتاهي را در مهد خواهد بود، مثلا به او بگوييد: «تو که مهد باشي من" دوکار" انجام خواهم داد؛ رفتن به بانک و پختن ناهار».
به ياد داشته باشيد که به موقع (به ويژه در روز هاي اول) فرزندتان را از مهد به خانه بياوريد چون وقتي کودک ببيند ديگران قبل از اومهد را ترک مي کنند مضطرب مي شود.

آرامش داشته باشيد
 هر روز قبل از رسيدن به مهد، لبخند بزنيد و با مربي خيلي دوستانه و با خوش رويي برخورد کنيد. بگذاريد فرزندتان بداند که شما مطمئن هستيد که کادر مهد کودک کاملاً بر اوضاع مسلط است.
به ياد داشته باشيد که کودک شما پيام هاي عاطفي را به خوبي درک مي کند؛ بنابراين به خاطر جدا شدن از فرزند خود دچار ترس و نگراني نشويد.

به مربي اعتماد کنيد
 اگر فرزندتان در روز اول به راحتي از شما جدا مي شود، فقط از وي خداحافظي کرده و مهد را ترک کنيد. بيشتر کودکان با هيجان و پر انرژي مهد کودک را آغاز مي کنند. اگر کودک با گريه وارد کلاس مي شود، مطابق گفته هاي مربي عمل کنيد. اغلب کودکاني که باگريه روز اول مهد را آغاز مي کنند، چند دقيقه بعد آرام مي گيرند. اطمينان پيدا کنيد که در صورت ادامه بي قراري، مربي با شما تماس مي گيرد.

به کودک فرصت دهيد
 در 2هفته اول از مربي انتظار نداشته باشيد که جزئيات زيادي از پيشرفت فرزند شما ارائه دهد. يکي دوهفته زمان مي برد تا مربي وکودکان با هم آشنا شوند. اگر موردخاصي باشد مربي شما را در جريان قرار خواهد داد.

حرف هايش را مشتاقانه بشنويد
 درپايان روز با فرزند خود درباره قصه هايي که شنيده، بازي هايي که انجام داده و ديگر کودکان، گفت وگو کنيد. در حالي که شما و کودکتان با برنامه جديد سازگار مي شويد، به ياد داشته باشيد هر چيز تازه اي تجربيات و چالش هاي جديدي را نيز به دنبال دارد. بهترين استفاده را از اين فصل جديد زندگي ببريد.

شماره تماس

021-65536410

اینستاگرام

اینستاگرام

instagram

شماره همراه

0919-6409123

کانال تلگرام

mahdsg@