امتیاز کاربران

اضطراب جدایی به‌طور طبیعی بین سن ۶ ماهگی و ٣ سالگی رخ می‌دهد که اوج آن در سن ٢۴-١٢ ماهگی است و پس از ٢۴ ماهگی به‌تدریج کاهش می‌یابد. اضطراب کودک هنگام جدا شدن از والدین معمولاً از یک روز به روز دیگر متفاوت است، یک روز کودک هنگام جدا شدن از مادر مضطرب می‌شود، روز دیگر به مادر می‌چسبد و غمگین است و یک روز دیگر، قشقرق راه انداخته و در مقابل جدایی مقاومت و واکنش شدید از خود بروز می‌دهد. به‌تدریج کودک به سمت استقلال می‌رود ولی هنوز مرحله انتقالی می‌تواند مشکل باشد و برای کودک و مادر استرس‌زا باشد.
برای کودکانی که تجربه جدایی‌های بسیار مکرر و یا بسیار اندک از مادر داشته‌اند، جدایی ممکن است اضطراب بیشتری را ایجاد کند. هرچه کودک بزرگتر می‌شود و مفهوم زمان را درک می‌کند و مدارای موفقیت‌آمیز هنگام جدایی را بیشتر تجربه می‌کند، از اضطراب او کاسته می‌شود.

عواملی که ممکن است در شدت اضطراب جدایی کودک دخالت داشته باشند شامل موارد زیر است:
• خستگی و بیماری کودک
• تغییر در عادات و برنامه‌های منزل
• تغییراتی که در خانواده رخ می‌دهد مانند: تولد فرزند جدید، طلاق، جدایی والدین، مرگ و یا بیماری اعضای خانواده و …
• عوض شدن پرستار و یا مراقبین کودک
• والدین معمولاً علت اضطراب جدایی نیستند ولی می‌توانند با رفتارهای خود آن‌را بدتر یا بهتر کنند.
• کودکانی که از نظر سرشتی، کودکان سخت و دشواری هستند و به تغییرات جدید، مکان و اشخاص جدید دیر عادت می کنند، بیشتر مستعد اضطراب جدایی هستند.
عوامل زیر می‌تواند شانس اضطراب جدایی را در کودک شما کاهش دهد:
• از سن۱۴ ماهگی به بعد در زمان‌هایی کوتاه و به‌طور گهگاه از پرستار کودک و یا شخص نزدیک دیگر استفاده کنید تا کودک را مراقبت و نگهداری کند. این موضوع علاوه بر آن‌که کمک می‌کند تا کودک در زمان‌هایی کوتاه، دور شدن از مادر را تجربه کند، فرصتی را نیز در اختیار کودک قرار می‌دهد تا اعتماد به سایر بزرگسالان در او شکل گیرد.
• از ١٢ ماهگی به بعد کودک را وارد ارتباط با همسالان نمائید. (گر چه کودک در این مرحله معمولاً وارد بازی‌های مشارکتی نمی‌شود) و از سن ٣ سالگی می‌توانید فرصت تجربه بازی‌های گروهی را به او بدهید.
• از سن ۴-٣ سالگی کودک می‌تواند بعضی اشکال کلاس‌های پیش‌دبستانی و مهدکودک را تجربه کند، به‌خصوص برای کودکانی که زیاد به والد خود وابسته هستند.

این گونه به کودکی که از اضطراب جدایی رنج می‌برد کمک کنیم:
• در ابتدا سعی کنید کودک را در زمان‌هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید، زمان‌هایی که بتواند تجربه‌های مثبتی را در آن‌جا داشته باشد.
• قبل از آنکه کودک را در محل جدید ترک کرده و تنها بگذارید، کمک کنید تا کودک با محیط و مردم جدید آشنا شود.
• روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می‌دهد متمرکز شوید، نگذارید بچه‌ها از تصور چیزهای بدی که ممکن است رخ دهد نگران شده و بترسند.
• اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به‌خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت نکنید.
• اجازه دهید تا کودک شما بداند که می‌فهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود، کودک را درک کنید و بپذیرید. اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید.
• تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در امنیت و سلامت خواهد بود.
• عشق، محبت و علاقه بی‌قید و شرط خود را از کودک دریغ نکنید.
• اگر کودک بزرگ‌تر است او را به کودکان دیگری که در آن محیط هستند معرفی کنید و بازی و تفریح خاصی را با آن‌ها ترتیب دهید.
• انتظار آن‌را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهد و یا مدرسه کودک خسته باشد و زود تحریک‌پذیر شود.
• هنگام ترک کودک او راببوسید و نوازش کوتاهی نموده و با خوشرویی از او خداحافظی کنید. مراسم خداحافظی و ترک کودک را خیلی طولانی نکنید، بر احساسات دلسوزانه خود غلبه کنید و چندین بار نروید و برگردید.
• دزدکی و یواشکی کودک را ترک نکنید.
• قبل از شروع مهد، آمادگی و یا مدرسه، تدارک کتاب، دفتر و وسایل مورد نیاز کودک را ببینید و برای فراهم آوردن آنها کودک را مشارکت بدهید.
• حتی زمانی که فکر می‌کنید مربی و یا معلم کودک شما سخت‌گیر است و یا کودک توسط کودک دیگری مورد قلدری و اذیت قرار گرفته است، او را از مدرسه و یا مهد خارج نکنید، سعی کنید مشکل را رفع نمائید.
• اگر کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد به مهد یا مدرسه برود و در منزل ماند، برای او زیاد فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید.
• در بازی‌ها با ایفای نقش، جدایی را با کودک تمرین کنید.
• پس از بردن کودک به مهد یا مدرسه مدتی آنجا بمانید، سپس کودک را با معلم یا مربی تنها بگذارید و سپس نزد او برگردید.

منبع: میگنا(دانشنامه روانشناسی و علوم تربیتی)

امتیاز کاربران

 مطالعه برنامه هفتگي
بعد از ثبت نام، برنامه هفتگي مهد کودک به والدين داده مي شود، سعي کنيد با مطالعه اين برنامه، از وسايلي که کودک بايد به همراه داشته باشد، تغذيه و فعاليت هاي روزانه وي در مهد آگاه شويد. بي دليل مضطرب نشويد چون اضطراب به کودک نيز منتقل مي شود. کيف و ظرف خوراکي را طوري انتخاب کنيد که به راحتي برايش قابل حمل باشد.

در کودک انگيزه ايجاد کنيد
با فرزند خود درباره محيط مهد کودک، نقاشي کردن، اسباب بازي ها، خمير بازي و ديگر فعاليت هايي که مي دانيد مورد علاقه فرزندتان است صحبت کنيد. او را با نام مربي اش آشنا کنيد. از کودکاني که مي شناسيد بخواهيد براي فرزند شما با همان زبان کودکانه خود از کارهايي که در مهد انجام مي دهند، بگويند. روي جنبه هاي مثبت تمرکز کنيد.

به او اطمينان خاطردهيد
 يک هفته قبل از شروع مهد کودک، براي فرزند خود توضيح دهيد که شما چگونه ودر چه ساعاتي از روز اورا به مهد مي بريد و به خانه بر مي گردانيد. براي اين که به کودک اين حس منتقل شود که مدت زمان کوتاهي را در مهد خواهد بود، مثلا به او بگوييد: «تو که مهد باشي من" دوکار" انجام خواهم داد؛ رفتن به بانک و پختن ناهار».
به ياد داشته باشيد که به موقع (به ويژه در روز هاي اول) فرزندتان را از مهد به خانه بياوريد چون وقتي کودک ببيند ديگران قبل از اومهد را ترک مي کنند مضطرب مي شود.

آرامش داشته باشيد
 هر روز قبل از رسيدن به مهد، لبخند بزنيد و با مربي خيلي دوستانه و با خوش رويي برخورد کنيد. بگذاريد فرزندتان بداند که شما مطمئن هستيد که کادر مهد کودک کاملاً بر اوضاع مسلط است.
به ياد داشته باشيد که کودک شما پيام هاي عاطفي را به خوبي درک مي کند؛ بنابراين به خاطر جدا شدن از فرزند خود دچار ترس و نگراني نشويد.

به مربي اعتماد کنيد
 اگر فرزندتان در روز اول به راحتي از شما جدا مي شود، فقط از وي خداحافظي کرده و مهد را ترک کنيد. بيشتر کودکان با هيجان و پر انرژي مهد کودک را آغاز مي کنند. اگر کودک با گريه وارد کلاس مي شود، مطابق گفته هاي مربي عمل کنيد. اغلب کودکاني که باگريه روز اول مهد را آغاز مي کنند، چند دقيقه بعد آرام مي گيرند. اطمينان پيدا کنيد که در صورت ادامه بي قراري، مربي با شما تماس مي گيرد.

به کودک فرصت دهيد
 در 2هفته اول از مربي انتظار نداشته باشيد که جزئيات زيادي از پيشرفت فرزند شما ارائه دهد. يکي دوهفته زمان مي برد تا مربي وکودکان با هم آشنا شوند. اگر موردخاصي باشد مربي شما را در جريان قرار خواهد داد.

حرف هايش را مشتاقانه بشنويد
 درپايان روز با فرزند خود درباره قصه هايي که شنيده، بازي هايي که انجام داده و ديگر کودکان، گفت وگو کنيد. در حالي که شما و کودکتان با برنامه جديد سازگار مي شويد، به ياد داشته باشيد هر چيز تازه اي تجربيات و چالش هاي جديدي را نيز به دنبال دارد. بهترين استفاده را از اين فصل جديد زندگي ببريد.